حكايت شعربر روى سنگ قبر
پسر يكى از پيشوايان بزرگ وفات كرد، او را به خاك سپردند،
سپس از او پرسيدند: بر صندوق گورش (در سنگ قبرش) چه بنويسم؟
پيشوا فرمود: آيات قرآن مجيد، داراى قداست و احترام شايان است.
از اين رو روا نيست كه آن را بر سنگ قبر نوشت، زيرا با گذشت
زمان فرسوده شده و خلايق (از انسان و حيوان) بر روى آن پا بگذارند
و بى احترامى خواهد شد. حال ناچار مى خواهيد چيزى بنويسيد
اين دو شعر را (كه از زبان پسرم در درون قبر است) بنويسد:
وه ! كه هر گه كه سبزه در بستان
بدميدى چو خوش شدى دل من
بگذار اى دوست تا به وقت بهار
سبزه بينى دميده از گل من
سعدی
نظرات شما عزیزان:
تاريخ : شنبه 17 ارديبهشت 1390 | 23:1 | نویسنده : خداداد |
تبادل
لینک هوشمند